تعیین الگوی پروتئینی واریته های مختلف تراکوفایتون ورورکوزوم

در این مطالعه ، جهت مقایسه آنتی ژن های پروتئینی واریته های ترایکوفایتون وروکوزوم ( Trichophyton verrucosum) ، 5 واریته از این قارچ با منشاء انسانی و حیوانی ، انتخاب شدند . ابتدا این قارچ ها بر روی محیط های اختصاصی کشت داده شده و در دمای 30 و 37 درجه سانتیگراد به مدت یک ماه نگهداری شدند . سپس برای تهیه عصاره پروتئینی ، قارچ های فوق در محیط سایوروی مایع کشت داده شد و از روش برادفورد ( Braudford method ) برای اندازه گیری میازن پروتئین استفاده شد . با استفاده از روش پلی آکریل ، با آمیدژل الکتروفورزیس ( SDS-PAGE) ، با ژل جداکننده 13 درصد و سیستم بافر غیر پیوسته ، تفکیک پرتئین ها صورت گرفت . برای رنگ آمیزی ژل ، از کوماسی بلو G250 استفاده شد که بعد از ثابت نمودن ، رنگ آمیزی و رنگ زدایی ژل ، باندهای مختلفی ظاهر شدند . از مایع رویی نمونه ها 14 باند پروتئینی با اوزان مولکولی 92250، 81280، 74990، 72440، 70790، 63100، 60000، 56890، 51880، 48420، 44150، 41680، 29150، 12730 دالتون مشاهده شد . بر اساس نتایج حاصله ، هیچ گونه اختلافی بین 5 واریته ترایکوفایتون وروکوزوم تحت آزمایش از نظر این پروتئین ها وجود نداشت . در محلول کلوئیدی رسوب نمونه ها نیز 16 باند پروتئینی مشاهده گردید که دو باند پروتئینی علاوه بر باندهای فوق نیز با وزن مولکولی 38020 و 34670 دالتون ظاهر گردید . در 5 واریته ، بین مایع رویی و رسوب نمونه ها ، در وجود دو پروتئین مذکور اختلاف دیده شد . بدین معنی که مایع رویی نمونه ها فاقد این دو پروتئین بود .